Η ουσιαστική περιφερειακή συγκρότηση με ολοκληρωμένη Αυτοδιοίκηση
Ουσιαστική συγκρότηση των περιφερειών σημαίνει δομές με ικανότητα ανάληψης από αυτές της ευθύνης σχεδιασμού και εφαρμογής των περιφερειακών αναπτυξιακών προγραμμάτων. Με τέτοιες δομές θα βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των περιφερειών, θα δημιουργηθούν μεταξύ τους σχέσεις άμιλλας, και επομένως, το ενδογενές δυναμικό των περιφερειών, με διασφάλιση της αναγκαίας υποστήριξης από το «κράτος-στρατηγείο», θα αναλάβει με ισχυρή πολιτική νομιμοποίηση και αποτελεσματικότητα την περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας.
Ταυτόχρονα οι αλλαγές και βελτιώσεις που θα τις συνοδεύουν, θα εξασφαλίζουν ότι αυτές αποκτούν ένα μη αντιστρεπτό χαρακτήρα και ότι επιτυγχάνεται η «δημιουργική» ενσωμάτωσή τους, με διασφάλιση των συντελεστών-κλειδιών επιτυχίας στο συνολικό εγχείρημα μας. Επομένως, υποχρεωτικά, επιβάλλεται η μεταφορά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση συγκροτημένων δομών της δημόσιας διοίκησης (δηλαδή υπηρεσιών με αρμοδιότητες, ανθρώπινο δυναμικό και οικονομικούς πόρους), διότι δεν αρκεί η «νομική μεταφορά αρμοδιοτήτων» (δηλαδή αρμοδιοτήτων «στα χαρτιά»), που δεν συνοδεύεται από το ανθρώπινο δυναμικό που τις ασκεί, τους αντίστοιχους οικονομικούς πόρους, την κτιριακή και τη λοιπή τεχνική υποδομή τους.
Για να ολοκληρωθεί η Αυτοδιοίκηση χρειάζεται:
- την εκπόνηση του νέου και την κωδικοποίηση του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου, καθώς και τη διασφάλιση των συνοδευτικών διοικητικών μέτρων, για όλα τα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης.
- τον εκσυγχρονισμό της δημοσιονομικής διαχείρισης και τη σύνδεσή της με τον αναπτυξιακό προγραμματισμό, τη φορολογική αποκέντρωση και τη διασφάλιση της οικονομικής αυτοτέλειας της δευτεροβάθμιας και της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, καθώς και τη χρηματοδότηση των επενδυτικών και των λειτουργικών δαπανών της μεταβατικής περιόδου.
- τη χωροταξική διαφοροποίηση των νομοθετικών ρυθμίσεων, των διοικητικών μέτρων και των χρηματοδοτήσεων, ανάλογα με τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της χώρας (ηπειρωτικές και νησιωτικές περιφέρειες, μητροπολιτικά συγκροτήματα, αστικά κέντρα, αγροτικές περιοχές, ορεινές περιοχές, νησιά και νησιωτικά συμπλέγματα).
- την εσωτερική οργάνωση των φορέων της κεντρικής και της περιφερειακής δημόσιας διοίκησης και της δευτεροβάθμιας και της πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης (οργανογράμματα, περιγραφή θέσεων εργασίας, οργάνωση λειτουργιών και διαδικασιών), με προτεραιότητα στην οργάνωση των επιτελικών λειτουργιών.
- τον μετασχηματισμό του συνολικού διοικητικού συστήματος σε λειτουργικό δίκτυο, με αξιοποίηση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών, τη διασφάλιση συστημικών σχέσεων μεταξύ όλων των φορέων του και την αναβάθμιση των σχέσεών του με τους πολίτες και τις επιχειρήσεις
- νέες πολιτικές προσωπικού, που στηρίζουν τη διαφάνεια και την αξιοκρατία στην πρόσληψη, αξιολογούν αντικειμενικά και αξιοκρατικά την προσφερόμενη εργασία, ενθαρρύνουν την άμιλλα, επιβραβεύουν τις αποκτώμενες δεξιότητες και το παραγόμενο έργο και διασφαλίζουν, μέσω της συνεχιζόμενης κατάρτισης, τη διαρκή αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού όλων των επιπέδων της δημόσιας διοίκησης
- την αξιοποίηση της υπάρχουσας τεχνογνωσίας αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, μέσω της σταθερής επιστημονικής και τεχνικής υποστήριξης του συνολικού εγχειρήματος στη φάση του σχεδιασμού και στη φάση της εφαρμογής του, τόσο στη μεταβατική περίοδο όσο και στην περίοδο αρχικής λειτουργίας των νέων δομών της δημόσιας διοίκησης.
- ένα επικοινωνιακό πρόγραμμα που θα επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία της ομάδας που έχει αναλάβει το εγχείρημα με τους αποδέκτες του (πολιτικό προσωπικό, δημόσιους υπαλλήλους, κοινωνία των πολιτών).
Φυσικά για όλα αυτά απαιτείται:
α) μεσοχρόνιο διάστημα για τον σχεδιασμό και για την εφαρμογή του.
β) ικανή δομή διοίκησής του και εξωτερική δομή παρακολούθησης και αξιολόγησής του, με δικαίωμα ποινής και επιβράβευσης.
γ) τη στήριξη των εταιρικών συμμέτοχων (stakeholders), με το κτίσιμο των εσωτερικών συνεργειών (με το προσωπικό και τους συλλογικούς φορείς του) και των εξωτερικών συνεργειών (με τους ωφελουμένους) έτσι, ώστε να υπερνικηθούν οι αδράνειες και οι αντιστάσεις του συστήματος και να διατηρηθεί μία σταθερή κοινωνική συναίνεση σε όλη τη διάρκεια του εγχειρήματος.
Πιστεύουμε ότι το διοικητικό περιφερειακό σύστημα, για να είναι λειτουργικό δίκτυο (functional network), χρειάζεται τα ακόλουθα:
- πλήρη (και με ανοιχτή αρχιτεκτονική) οργάνωση των λειτουργιών εντός των φορέων του συστήματος,
- λειτουργική διασύνδεση και διαδραστική αλληλεπίδραση των φορέων. ( δηλαδή α) πληροφόρηση - κοινοποίηση - υποχρεωτική ενημέρωση - αμφίδρομη επικοινωνία, β) διατύπωση προτάσεων - διατύπωση γνώμης - διατύπωση σύμφωνης γνώμης, γ) διαβούλευση - συνεργασία - συνέργεια, δ) συντονισμός - σύνθεση προτάσεων, ε) έλεγχος - έγκριση - εποπτεία )
- παράλληλα με την επικοινωνία των φορέων με το εξωτερικό περιβάλλον, ενιαία επικοινωνία τους μέσω κοινών δομών (τύπου ΚΕΠ) με τους πολίτες.
- Τον ισχυρό Δήμο που θα σηκώσει το βάρος της τοπικής ανάπτυξης συνέχεια
- Επιστροφή στο ΜΕΝΟΥ